Το πνεύμα των Χριστουγέννων!

Νοσταλγώντας το πνεύμα τών περασμένων Χριστουγέννων!

CULTURA

Κουλτούρα είναι:

- Σου αρέσει η μουσική της δεκαετίας του 80;
- Ποιού αιώνα;

Eμφύλιος πόλεμος; .... oh, yeah!

.... καλέ όχι σε μάς! ... 'Ελληνας εναντίον Έλληνα;

Δημοτική Ποίηση;

Στους δρόμους και στους τοίχους γράφεται η ιστορία τελικά, κυριολεκτικά αλλά και μεταφορικά! Το καθένα απο τα παρακάτω συνθήματα - και πόσα να υπάρχου ακόμη; - είναι πιο περιεκτικό από όλες τις αναλύσεις των ειδικών στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες!

Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε.

Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση

Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα;

Δεν φοβάμαι τίποτα, Δεν ελπίζω τίποτα, Ι am a free man

Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα

Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους

Το καλύτερο σχολείο που φωτίζει είναι αυτό που καίγεται

Ο Χριστός δίδαξε και πέθανε. Οι καθηγητές τι περιμένουν;

Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά σου

Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του

Φονιάδες των Ψαριών, Πελεκάνοι

Η μαμά μου λέει ότι αν δεν έχω πέσει στο κρεβάτι μέχρι τις δέκα και μισή, θα πρέπει να γυρίσω σπίτι.

Μόνο τα καλά κορίτσια κρατάνε ημερολόγιο. Τα κακά δεν έχουν χρόνο

Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο αντιπαθητικοί αντικαπνιστές

Το lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο

Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και προφέρεται με δύο Λάμδα

Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά

Ζαλίζομαι. Σταματήστε τη Γη να κατέβω

Συμμετέχω, Συμμετέχεις, Συμμετέχει, Συμμετέχουμε, Συμμετέχετε, Αποφασίζουν

Τα γκαζάκια δεν είναι μόνο για καφέδες

Έγχρωμη TV, Ασπρόμαυρη Ζωή

Μην τα περιμένετε όλα από την Αστυνομία. Χτυπηθείτε μόνοι σας

Η Βία δεν είναι Λύση, η Λία όμως είναι Βίσση

Η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να νικήσει την φυσική ηλιθιότητα

Αυτος ο τοιχος ηταν καποτε λευκος.

Μπατσοι ναζι απ το ιδιο μαγαζι

Τα πτυχία copies κτώνται

Μην καθημερινοποιείτε την επανάσταση. Επαναστατικοποιήστε την καθημερινότητα

και το καλύτερο:

Καποτε εκαιγαν βιβλια, τωρα καινε μυαλα.

Ο ταπεινός μας παρασημοφορημένος από το FBI υπουργός προστασίας των πωλητών, κατσάδιαζε πρώην στειζετζού ότι πρέπει να μιλάει με σεβασμό σε εκπροσώπους του λαού! Ξεχνούσε ότι απευθυνόταν στον εργοδότη του, τον λαό αυτοπροσώπως! Άντε να απαλλαγούμε από τους νταβατζήδες τώρα!

"'Ελληνες εναντίον Ελλήνων! Δεν μπορώ να το πιστέψω"

'Ελληνες εναντίον Ελλήνων; Ε, ναι! Εχουμε πόλεμο, κύριοι! Πάντα είχαμε, κυρίως σε καιρούς "κοινωνικής ειρήνης". Μυρίζει τόσο πολύ αναμπουμπούλα και αρχίσαν τα μαθήματα τόνωσης εθνικής συνείδησης και αλληλεγγύης;

Οι εμφύλιοι είναι οι πιο δικαιολογημένοι πόλεμοι, οι πιο λογικοί, όσο λογικός τέλος πάντων μπορεί να είναι ένας πόλεμος!

Να κάνεις πόλεμο εναντίον του ομοεθνή σου που σε καταπιέζει, του γείτονά σου που σε καταπιέζει, του συγγενή σου που σε καταπιέζει, αυτό μάλιστα! ... Και ποιος άλλος μπορεί να σε καταπιέζει; O Τούρκος κακομοίρης της Ανατολίας ... ο "φυσικός" εχθρός;

Μου την δίνει που τέτοια νέα μου φτιάχνουν το κέφι!

Επιτέλους! ΚΑΙ επιστημονικά αποδεδειγμένο! ... Να μάθετε, χαζοχαρούμενοι! :-P

http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=98096


Γι'αυτό είναι ο αγαπημένος μου;

Κοινωνικός Νεοφιλελευθερισμός .... αυτές και αν δεν είναι συνταγές της οικογένειας Μητσοτάκη! Και οι δημοσιοκάφροι να το αναμασάνε συνεχώς μέχρι να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι υπάρχει ....

Νομπέλ ειρήνης στον Ομπάμα! Μαλιστα, το αξίζει! Ένα χρόνο Πρόεδρος των ΗΠΑ και δεν άρχισε ακόμη κανέναν πόλεμο (δεν τέλείωσε βέβαια και κανέναν, αλλά είπαμε, μην υπερβάλλουμε με τις απαιτήσεις μας από έναν Πρόεδρο).
Στο μεταξύ στέλνει και κρυφά άλλους στρατιώτες στον Αφγανιστάν ... Θέλουμε τα λεφτά του Νομπέλ πίσω, ρε!

Ή ας τα κρατήσει αλλά με άλλο τίτλο Νομπέλ ... ας πούμε Νομπέλ Λογοτεχνείας για το λυρικό του ποιήμα Ειρήνη στον κόσμο ή το πετυχημένο Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους τους Αμερικανούς!

Ο νέος Γερμανός υπουργός εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλλε είναι ο αρχηγός του κόμματος των Φιελευθέρων στην Γερμανία. Τώρα με το 14% από το 70% αυτών που συνολικά ψήφισαν θέλει να φέρει και αυτός τις μεταρρυθμίσεις-απορρυθμίσεις του Κράτους.
Η ειρωνεία είναι ότι σαν φιλελεύθερος και ιερέας του ρατσιστικού μύθου ότι μπροστά πάνε οι άξιοι, αυτοί που έχουν τις απαραίτητες γνώσεις κτλ. τώρα πρέπει να κάνει τον υπουργό Εξωτερικών της πλουσιότερης χώρας της Ευρώπης ... ενώ δεν ξέρει αγγλικά!

Φυλακισμένα μυαλά αποτίουν φόρο τιμής σε φυλακισμένα κορμιά

Τι θυμήθηκα ο άρρωστος!

"Στις εκλογές όσοι ψηφίζουν, δεν αποφασίζουν τίποτα. Όσοι μετρούν τις ψήφους, αποφασίζουν τα πάντα!" ... είπες και ελάλησες πατερούλη Στάλιν!

Έγιναν και οι εκλογές στην Γερμανία!
Σύμφωνα με τον σοφό λαό, το καλύτερο απορρυπαντικό τελικά το έχεις αν συνδυάσεις Χριστιανοδημοκράτες με Νεοφιλελεύθερους! Αυτοί θα συνεχίσουν την φιλελεύθερη μεταρρύθμιση και τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή για τα επόμενα χρόνια! Εκπληκτικό πόσο βολικοί είναι για τις ΗΠΑ, τι σύμπτωση!
Οι σοσιαλδημοκράτες αυτοκτόνησαν αλλά ξέρουν τι είναι πραγματικά σημαντικό αυτή την στιγμή, δεν μπορούν να χαλούν την σούπα με αριστερικίστικες ρητορείες σε καιρούς κρίσης. Έχουμε πόλεμο Χανς και πρέπει να πέσει και η τελευταία κατάκτηση των εργαζομένων!

Για τους σημειολογούντες
Η πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατικών είναι γυναίκα και ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων δηλωμένος ομοφυλόφιλος. Αυτοί με τον μαύρο Ομπάμα και το Ισραήλ θα διαλύσουν το Ιράν και την Μέση Ανατολή (αυτή ακόμη περισσότερο). Να μου ζήσουν οι μειονότητες, καιρός να αποκτήσουν και αυτές το μερίδιό τους στην ιστορία του εγκλήματος του να κυβερνάς!

Πάντα απορούσα με το πως είναι δυνατόν δύο διαφορετικοί άνθρωποι να καταλαβαίνουν σε μια λέξη το ίδιο πράγμα ... τελικά δεν είναι δυνατόν!

Στομάχι κόμπος! Με την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια πήγαν χαμένα σε μια δραστηριότητα που μου καταβρόχθισε άπειρο χρόνο και ενέργεια χωρίς αντίκρυσμα.

Περιμένοντας την ανατολή του ήλιου για να μπορέσω να κοιμηθώ, σκέφτομαι πως είναι δυνατόν να μας προδίδουν τα πράγματα στα οποία αφιερωνόμαστε ψυχή τε και σώματι.

Και όμως είναι μόνον αυτά που μπορούν να μας προδόσουν με τέτοιον άγριο τρόπο.

Πανευρωπαϊκή πολιτική μιζέρια!

Πάει η πολιτική, έχασε και τα προσχήματα πια. Αλλά ποιος της φταίει, αυτοκτόνησε όταν έπεσε στην ζεστή και φονική αγκαλιά των τραπεζών.
Και πρέπει τώρα να ζήσω ως 'Ελλην ξενιτεμένος το διπλό το παραμύθι της λαϊκής κυριαρχίας στο στημένο παιχνίδι των εκλογών σε Ελλάδα και Γερμανία! Μάς πήραν μονότερμα και εμείς το παίζουμε φαβορί και διαιτητές συνάμα! Απλοί χειροκροτητές της δικομματικής χούντας έγιναν οι ψηφοφόροι και οι εκλογές μια τελετή σαν τις εκλογές στα κόμματα ... άντε να σηκώσουμε το χέρι, να κατεβάσουμε το κεφάλι και να δεχτούμε ό,τι μας σερβίρει ο σεφ της λαϊκής ταβέρνας "Η ωραία Ελλάς". Μάλιστα φτάσαμε στον σημείο να υπόσχονται ...δύσκολες μέρες!
Το ντιμπαιιτ μεταξύ των υποψηφίων στην Γερμανία μου φάνηκε ωστόσο πιο ζωντανό από ότι το ντιπμαίιτ μεταξύ Καραμάν Αλή και Παπ'Ανδρέα. 'Εχουν οι Γερμανοί μια σοβαροφάνεια και μια σοβαρολατρεία, δεν λέω, αλλά δεν την έχουμε κι εμείς; Φτάνει να πάρει κανείς το ύφος σαν να υποφέρει από χρόνια δυσκοιλιότητα και νάσου η σοβαρότης! Βέβαια είμαστε στα ίδια: John Jackson vs Jack Johnson. Το ελληνικό είχε παρόλα αυτά ένα τριτοκοσμικό χρώμα που καμιά διακοσμήτρια εσωτερικών χώρων και κανένας Λούλης δεν μπορεί να αποβάλλει. Ο Καραμανλής σαν κακογεμισμένος ντολμάς - θυμαμαι τον προπονητή του να τον περιγράφει σχεδόν σαν υποσχόμενο ολυμπιονίκη αφού έπεσε μπροστά στις κάμερες όταν έκανε την παρατραβηγμένη για την κράση του ακροβασία να ... τρέξει (έλεος, γιατι δεν μας τυφλώνετε μια και καλή να τελειώνουμε) - και ο αμερικάν(ικ)ος χαζούλης του στρουμφοχωριού είναι μορφές ανεπίδεκτες βελτίωσης και όσο σκέφτομαι ότι θα προλάβω να απολαύσω και τα γεροντίστικα ντιμπαίιτ μεταξύ των παιδιών τους .... Θεέ μου, δεν περνάει αυτή η ζωή!

Έβλεπα τηλεόραση τις προάλλες και παρακολουθούσα την επιχειρηματολογία για την συμμετοχή της Γερμανίας στον πόλεμο του Αφγανιστάν, με αφορμή τον βομβαρδισμό αμάχων από γερμανικά αεροπλάνα. Επαναλαμβάνεται σήμερα στην Γερμανία ό,τι γινόταν πριν οχτώ χρόνια στην Αμερική. Ίδιες απολιτικές και ηλίθιες δικαιολογίες, ηθικολογίες από πουλημένους δημοσιογράφους και κάτι διανοούμενους της πείνας που είναι έτοιμοι να πουλήσουν και την μάνα τους για μια επιδοτησούλα να μιλάν για δημοκρατίες, και ανθρώπινα δικαιώματα και στρατιώτες που εγγυώνται όλα αυτά τα καλούδια απέναντι στους πρωτόγονους ταλιμπάν κτλ κτλ. Πέρασε βέβαια τελικά το μήνυμα πού έπρεπε να περάσει από τους εγκάθετους δημοσιογράφους, ότι δηλαδή πρέπει να είμαστε κοντά "στα παιδιά μας", που είναι εκεί για να φυλάνε τα συμφέροντα της Γερμανίας και της Δύσης εδώ!
Πέφτει έτσι και το τελευταίο επιχείρημα του παραμυθιού μιας φιλειρηνικής Γερμανίας (μετά από τους βομβαρδισμούς της Σερβίας και την τρίτη θέση παγκοσμίως στην παραγωγή όπλων από την Γερμανία). Δύο πράγματα με εντυπωσίασαν ωστόσο περισσότερο. Το ιδεολογικό υπόβαθρο που καλλιεργείται από τα ΜΜΕ με το οποίο ο ισλαμικός κόσμος γίνεται στον υποσυνείδητο των δυτικών νομιμοποιημένο φυσικό πεδίο βολής του καθένα, και το πως οι Γερμανοί μιλάν για τους Αμερικάνους σε κανονικές συζητήσεις εκτός τηλεόρασης. Οι Αμερικάνοι είναι για τους Γερμανούς ό,τι είναι οι Τούρκοι για τους Έλληνες: Το σύνολό των ελαττωμάτων που δεν θέλουν να βλέπουν πάνω τους.
Πρέπει να ομολογήσω ότι απογοητεύτηκα με την μη αντίδραση των Γερμανών σε ευρύτερο επίπεδο - πέρα από την κομουνιστική (λογοκριμένη) Αριστερά - εναντίον του πολέμου, είναι όμως απόλυτα συνεπής με την στάση που πρέπει να έχει μια καπιταλιστική χώρα απέναντι σε χώρες με παρθένες αγορές. Δεν ξέρω πόσα παιδιά θα σκοτωθούν ακόμη στην Μέση Ανατολή, το σίγουρο είναι ότι όσα επιζήσουν θα χαίρονται την δημοκρατία και ελευθερία τους οδηγώντας γερμανικά - και ως τότε οικολογικά - αυτοκίνητα. Η λύση της κρίσης της οικονομίας (των πλουσίων) σε μερικά μέρη του κόσμου (στα φτωχότερα) προυποθέτει μεγαλύτερες θυσίες από ότι την απώλεια μιας θέσης εργασίας. Η κρίση δεν περνιέται με τις μαλακίες των πολιτικών, χρειάζεται νέες αγορές, νέα θύματα των διαφημιστών. Καλά λέει το μεσοπολεμικό σλόγκαν: Krieg und Leichen, die letzte Hoffnung der Reichen! (Πόλεμος και πτώματα, η τελευταία ελπίδα των πλουσίων).

... και τώρα την "πάτησα" σαν τους άμοιρους καλεσμένους των τηλεοπτικών παραθύρων που τόσο θέλουν να μιλήσουν και τόσο αγανακτούν που δεν τους αφήνουν να το κάνουν αλλά όταν τους δίνουν τον λόγο δεν ξέρουν τι να πουν!

Το πρόβλημα είναι μάλλον ότι εδώ πρέπει να δώσω εγώ το θέμα μιας πιθανής συζήτησης και μου είναι δύσκολο έχοντας συνηθίσει να αυτοσχεδιάζω πάνω σε θέματα άλλων.

Νομίζω ότι μόλις δημιούργησα ένα μπλογκ. Από πολύ καιρό σκεφτόμουν να το κάνω και τώρα φοβάμαι ότι το έκανα όταν οι άλλοι αρχίζουν να τα παρατούν (δεν έψαξα στατιστικές ωστόσο). Μια ζωή καθυστερημένος. Ελπίζω μόνο, με το μπλογκ να συγχρονιστώ κατά κάποιον τρόπο με τους γύρω μου, τους μέχρι τώρα άγνωστούς μου. Τους παραμέλησα πολύ. Καιρός να επανορθώσω.